CZYM JEST SUCHE IGŁOWANIE?

Według definicji Amerykańskiego Stowarzyszenia Fizjoterapeutów (APTA), suche igłowanie (dry needling – DN) to:

„Wykwalifikowana interwencja przy użyciu cienkiej igły do penetracji skóry, która stymuluje mięśniowo-powięziowe punkty spustowe, mięśnie i tkankę łączną w leczeniu zaburzeń nerwowo-mięśniowo-szkieletowych.”

KTO MOŻE „IGŁOWAĆ”?

Jest to technika lecznicza, która wykorzystywana jest na świecie przez wyszkolonych w tym zakresie fizjoterapeutów, lekarzy, chiropraktyków czy osteopatów, którzy w większości w Europie są również fizjoterapeutami. W wielu krajach w tym w Polsce, w dalszym ciągu nie jest uregulowana kwestia stosowania tej techniki przez fizjoterapeutów  Dla przykładu – w USA 6 stanów (w tym California) zabrania stosowania tej formy terapii, w 8 stanach kwestia ta jest nieuregulowana a 36 stanów zezwala fizjoterapeutom „igłować” (korzystne prawo w tym zakresie wprowadziła w ostatnich miesiącach Floryda) W tym miejscu warto zaznaczyć, że na przestrzeni kilkunastu latach tendencja ta jest wzrostowa, ponieważ początkowo korzystne regulacje dla fizjoterapeutów miało tylko kilka stanów. W Europie kwestia suchego igłowania uregulowana jest m.in. w Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Szwajcarii czy Wielkiej Brytanii. Mamy nadzieję, że regulacji doczekamy się wkrótce również w Polsce.

 WNIOSKI Z METAANALIZY DOTYCZĄCEJ DN 

W październiku 2020 opublikowano ciekawy, zaktualizowany przegląd systematyczny i metaanalizę dotyczącą suchego igłowania punktów spustowych, powiązanych z dolegliwościami bólowymi karku.

Celem było porównanie igłowania celowanego z zabiegiem pozorowanym (sham needling), brakiem interwencji (wait and see) i innymi działaniami fizjoterapeutycznymi stosowanymi u pacjentów cierpiących na dolegliwości bólowe karku. Analizowano poziom bólu, niesprawność związaną z bólem, próg bólu uciskowego (PPT) oraz ROM odcinka szyjnego.

DN zmniejszyło poziom bólu zarówno bezpośrednio po zabiegu, jak i w krótkim terminie (short-term) w porównaniu do sham needling/wait and see/terapii manualnej (MT). Nie było różnic w odniesieniu do innych interwencji fizjoterapeutycznych (oPTinterv.).

Jeśli chodzi o poziom niesprawności związanej z bólem, to DN w krótkim terminie wypadło bardziej korzystnie w porównaniu do sham needling/wait and see, ale bez przewagi nad MT czy o.PTinterv.

Dry needling zmniejszyło również PPT bezpośrednio po zabiegu, ale w krótkim terminie – podobnie jak w ocenie ROM odcinka szyjnego – nie zaobserwowano zmian.

 

     CZY WARTO IGŁOWAĆ ZA WSZELKĄ CENĘ?

Igłowanie jest bez wątpienia ciekawą opcją terapeutyczną, ale trzeba zaznaczyć, że nie jest panaceum na wszystkie problemy naszych pacjentów. W nowoczesnym podejściu do leczenia pacjentów neuroortopedycznych, igłowanie jest jedynie jednym z elementów procesu terapeutycznego, w połączeniu z progresywnym  obciążaniem tkanek, treningiem rehabilitacyjnym, terapią manualną czy edukacją nt. bólu (Pain Neurosciensce Education). Przede wszystkim igłowanie musi być procedurą absolutnie bezpieczną, dlatego niezwykle ważne jest obligatoryjne wykonanie pełnego badania, wykluczenie przeciwskazań i stosowanie wszystkich procedur: wskazanie do zabiegu suchego igłowania, pisemna zgoda na zabieg, czysta i sterylna technika (dezynfekcja, rękawiczki, igły jednorazowe) oraz właściwa utylizacja igieł. KAŻDY fizjoterapeuta stosujący tą formę terapii, musi wykazywać się świetną znajomością zarówno anatomii topograficznej jak i palpacyjnej, która pozwoli na bezpieczne wykonanie zabiegu.

Warto przeczytać „Przegląd literatury w zakresie skuteczności klinicznej suchego igłowania w świetle zasad Evidence Based Physiotherapy (EBP)” przygotowany przez prof. J.Taradaja. Materiał jest dostępny na stronie KIFu. Jednym z ważniejszych wniosków, jaki nasuwa się po przeczytaniu tego opracowania, jest stwierdzenie, że suche igłowanie nie powinno być stosowane jako monoterapia (leczenie pierwszoplanowe) a raczej jako uzupełnienie standardowego leczenia.

Polecam szczegółową lekturę tego cennego artykułu:

https://kif.info.pl/informacje/przeglad-literatury-w-zakresie-skutecznosci-klinicznej-suchego-iglowania-w-swietle-zasad-evidence-based-physiotherapy-ebp/

Piśmiennictwo:

1. JM Navarro-Santana et al: Effectiveness of Dry Needling for Myofascial Trigger Points Associated with Neck Pain Symptoms: An Updated Systematic Review and Meta-Analysis. J Clin Med. 2020 Oct; 9(10): 3300.
2. Fernandez-de-las-Penas, J. Nijs: Trigger point dry needling for the treatment of myofascial pain syndrome: current perspectives within a pain neuroscience paradigm. J Pain Res. 2019; 12: 1899–1911.

autor: Miłosz Parchimowicz MSc PT, OMPT